Prezentacja dotyczy:
W ninniejszej części zostanie przedstawione rozumowanie oraz badanie rynku [na rok 2010] mające na celu wybranie najważniejszych elementów w projekcie tj: wstępnej koncepcji oraz wymagań projektowych, jak i kontrolera projektu planowanego jako jeden z układów spośród: FPGA, uP, uC albo DSP wraz z wymaganym dla niego środowiskiem programistycznym.
W prezentacji zostanie przedstawione:
Ideą jest stworzenie:
Karta w zamierzeniu ma stanowić:
Firmy oraz rodziny układów, które zostay uwzględnione do badań.
Układy z danych rodzinych zostały poddane tokowi eliminacji poprzez zadane kryterią jakimi są:
Z badań wynika, iż istnieją dwie możliwe drogi progamistyczne zadanych kontrolerów:
Płyta powinna być łatwo testowalna i programowalna, stąd kolejnym kryterium jest wybór takiego kontrolera dla którego istnieje tani programatror/debugger/emulator.
Z badań wynika, iż istnieją takie rozwiązania - niestety jednak:
Ewenenmentem są wybrane układy firmy Texas Instruemnts, gdzie programator [oparty o USB] XDS100 jest tani, a nawet jego schematy wraz z listą elementów są udostępnione publicznie.
Kolejne kryterium stanowi by wybrany układ kontrolera umożliwiał połączenie dedykowane lub ułatwiające tworzenie systmu wieloporcesorowego.
Takie połączenie umożliwiją prezentowane układy/rodziny kontrolerów i są połączenia operte o interfejsy tj. Ethernet oraz dedykowane [jak Host Port Interface lub Universal Parallel Port].
Kolejnym kryterium [5,6,7] są:
względem ceny [peryferia+wydajność do ceny].
Lista podsumowywująca wyłania kilka możliwych rozwiązań. Kolrami łososiowym, żółtym, zielonym oraz niebieskim wyróżniono rozwiązania z możliwie największą wydajnością i bogactwem interfejsów względem ceny.
Przyjęte kryteria nie wyłoniły jednoznacznego "zwycięzcy" - wymienione rozwiązania plasują się identycznie cenowo jak i wydajnościowo. Za roziwązaniem z użyciem L138 opwiada się jednak doskonale stowrzona do niego dokumentacja wraz ze wsparciem w postaniu forum. Ponadto jest to jedyny na liście uP hybrydowy integrujący w jednym układzie scalonym rdzeń ARM oraz osobny rdzeń DSP połączonych wew. szyną, gdzie DSP działa jako coprocesor.
Z przeprowadzonych badań nad "tanimi" rozwiązanimi dla konotrolera można pokusić się o następujące stwierdzenia [na rok 2010]. Rozwiązanie z użyciem L138 plasuję się w połowie stawki... tam gdzie L138 traci niższą mocą obliczeniową tam nadrabia ciekawymi rozwiąaniami jak liczne "popularne" interfejsy czy dodatkowo zintergrowanym DSP na pokładzie układu scalonego.
Tak wygląda w postaci blokowej architektura L138.
Tak wyglądają możliwości aplikacyjne z nim związane.
Na najbliższy rok planowane są:
Attachment | Wielkość |
---|---|
Multi-Computing Multi-Computing - Part 1.pdf | 3.72 MB |